In de grotere Hondurees steden zoals Tegucigalpa, San Pedro Sula of La Ceiba Americn fast-food restaurants in overvloed, maar verwacht niet om alles je gewend in Phoenix of Chicago te vinden. Pizza in het Amerikaanse ketens smaakt veel hetzelfde maar vindt u ook sociale tortilla soep, yucameel en de alomtegenwoordige Ensalada de Repollo, geraspte kool met azijn. Hamburgers zijn redelijk goed, maar hebben een uitgesproken Latijnse smaak gekruid voor lokale smaken.
Voor de echte ervaring van de Hondurese gastronomische cultuur loont het om te zoeken naar de kleinere comidores, bij voorkeur buiten de stad. Tijdens de reis van Santa Barbara Intibucá in Honduras en wezen met name dorst, zijn we gestopt bij een klein huis naast de Rio Zacapa weergeven van een teken beweren te hebben de koudste bier in Honduras. Hondurese bier is bijzonder goed, en "de koudste" is nog beter! De dame houder maakte ons comfortabele stoelen rond de tafel op de veranda en we werden niet teleurgesteld met de temperatuur van het bier. Een menu handgeschreven op een schoolbord boven de deur vermeld een half dozijn onderdelen waaruit we kozen kip taco's. Hondurese taco's zijn gerold in een bloem tortilla gevuld met vlees, mooie Hondurese kaas, chiles en kruiderijen, gebakken of gebakken en bedekt met een tomatensalsa. Ze lijken heel erg op wat Amerikanen denken als een "enchilada".
Vele kleine restaurants hebben geen menu. Ze dienen wat de Señora is er gebeurd met het koken van die dag. Allen hebben gebotteld water en frisdrank worden geopend aan de tafel, en de meeste hebben bier, zoals we in een andere weinig pueblo in noordelijke Francisco Morazán ervaren. De kleine eetgelegenheid had geplaveide vloeren, een deur en wanden maar één helft stond open voor de hemel om natuurlijke verlichting. Het was echt heel aantrekkelijke zelfs met de occasionele hond zwerven in beleefd wachten voor een bone, alleen te worden door de serveerster joeg uit. Bij deze gelegenheid had ze pork chops, verse huisgemaakte maïs tortilla's, refried, rode bonen- en kool salade. Het eten was uitzonderlijk en de ongelooflijk redelijke prijs.
Veel langs de weg winkels zijn gespecialiseerd in slechts een of twee items. Misschien wat ongelooflijk sterke maar opmerkelijk un-bitter koffie en rosquillas of quesadillas. Rosquillas eruit dun donuts maar zijn gemaakt van maïs en Honduras kaas en zijn niet lief. Quesadillas kijk meestal ook, zoals donuts dikker dan rosquillas en licht zoete met kaneel smaak. Een echte traktatie wanneer in seizoen zijn fritas de elote, groene maïs afgesneden van het cob en grond met de hand in een beslag en gekookt op een grill zoals pannenkoeken. De meeste leveranciers bestrooi ze met bloemsuiker of voeg honing, maar alleen de natuurlijke smaak van de maïs is geweldig!
Een van de vele behandelt in een groot aantal gespecialiseerde restaurants, grote en kleine, zijn pupusas. Hoewel eigenlijk van Salvadoraanse oorsprong ze zijn razend populaire onder Hondurans. Deze zijn net als een dikke maïs pannenkoek, gevuld met vlees, kaas, bonen, chicharrónes, chorizo, chiles of wat klinkt goed om de kok. Iedereen te bezoeken zonder pupusas en de lokale chorizo geprobeerd heeft niet echt ervaren Honduras!
Veel bezoekers naar Honduras vastklampen aan de restaurants in de grote hotels, winkelcentra of Amerikaanse fast food ketens vanwege een grotendeels ongegronde angst voor lokale eten en drinken. De meeste restaurants in de grotere steden zijn vrij veilig, en in de kleine lokale eetgelegenheden die Vermijd dranken met ijs, drink alleen gebotteld water, frisdrank en bier zijn helemaal niet in gevaar. Met een beetje waakzaamheid en vooruit denken kunnen deze kleine plaatsen een zeer lonende culturele ervaring.