De spoorlijn van Argentinië (Spaans: Subterráneo DE Buenos Aires), regionaal Subte genoemd-is een massa-transit-systeem dat Buenos Aires, de hoofdstad dient. Het eerste station van dit netwerk geopend in 1913 en vandaag het systeem is een van de drukste lijn spoorwegsystemen in de wereld.
De subte netwerk groeide in de vroege jaren 1900. Met de komst van de Tweede Wereldoorlog het tempo van de groei op het eerste viel toen kwam tot stilstand. Groei doorgaan niet tot de late jaren 1990 met de toevoeging van vier nieuwe lijnen. Echter, de vraag is voorbijgestreefd de uitbreiding en de gehele netwerk blijft overvol veel van de tijd.
Terwijl het systeem in Buenos Aires de enige in Argentinië is, zijn plannen een ondergrondse systeem maken in Cordoba.
Stad en nationale politici voor het eerst begonnen bespreken de noodzaak van een ondergrondse vervoerssysteem in Buenos Aires in de late jaren 1800. Het bestaande systeem van de tram die had zijn actief sinds 1870 als een model te gebruiken werden plannen gemaakt.
Met deze achtergrond werd zijn eerste voorstellen voor de bouw van het ondergrondse systeem gemaakt samen met de keien aanvragen voor 'presidentiële subsidies' voor de financiering van het project. 1886-1889 Deperiode geweigerd het ministerie van binnenlandse zaken de licenties onder een wolk van corruptie en omkoping.
In 1894 wanneer een metro-systeem werd bepaald dat zij heilzaam zijn de regering de bouw begon in ernst. Met een verlangen om te verkorten van de afstand tussen de Casa Rosada en het Congres was gebouw versnelde met behulp van "de pijp" in Londen als het model.
Ontworpen door de Anglo-Argentijnse trams onderneming die door de regering had is gelicentieerd in 1909, werd de eerste metrolijn geopend in 1913. Het gedeelte werd gebouwd is nog steeds in gebruik vandaag en is het gedeelte van lijn een die de stations van de Plaza de Mayo en Plaza Miserere verbindt.
In 1912 won de Lacroze Hermanos Corporation een contract voor de bouw van een andere lijn (metro). De resulterende lijn is de huidige regel B en werd geopend voor het bedrijfsleven in 1930. In 1933 begon de Hispano-Argentinië samenleving van Financiën gebouw de laatste metro tak die zou worden gebouwd voor een tijdje.
Centralisatie en nationalisatie van de metrolijn vond plaats in 1952. Onder het beheer van de Transport Corporation begon de metrosysteem te dalen met reparaties aan rollend materieel, depots en tracks worden vertraagd.
In 1963, de regering werd ontbonden en de metro-netwerk werd eigendom van het bedrijf Subterráneos de Buenos Aires (later SBASE). In 1994 de dienst werd geprivatiseerd en wordt nu beheerd door Metrovías S.A. met de stations eigendom van SBASE blijven.
Het huidige netwerk omvat zes metrolijnen genaamd "A" tot "E" samen met een "H" daar geplakt. Met elke regel vertegenwoordigd door een andere kleur, is de hele Tracklengte ongeveer zestig kilometer of 37 mijl.
Toekomstige groei is afhankelijk van de geplande financiering en is goedgekeurd door de autoriteit van de uitspraak in Buenos Aires. Zodra alle huidige plannen voor groei zijn voltooid, wordt de subte zal betrekking hebben op een totaal van 97 kilometer (60 km) en krijgen veel stations die als knooppunten tussen regels dienen. Na voltooiing fifty six nieuwe stations worden toegevoegd en planners schatten dat elke ingezetene stad niet meer dan 400 meter (437 meter) van een ingang subte zullen leven.
De subte Buenos Aires heeft altijd is bekend om zijn muurschilderingen en verschillende creatieve werken in de stations. Vorming van een informele galerie van soorten, het kunstwerk geworden deel van het culturele erfgoed van de stad en werden verklaard verscheidene nationale historische bezienswaardigheden in 1997.
Lijn A is bijvoorbeeld beroemd wereldwijd voor het houden van de rollende materieel. Ontworpen door Labrugeoise, et Nicaise, et Delcuve, een Belgische fabrikant, de auto's werden gebouwd tussen 1913 en 1919. Ze zijn enigszins gewijzigd in 1927 voor ondergronds gebruik alleen en in de jaren 1940 werden vele plannen gemaakt om hen te vervangen, maar de plannen nooit gematerialiseerd.
Een subte pass van 2,50 zal zorgen voor onbeperkte Paardrijden, zolang u niet een tourniquet oversteken. Elke bezoeker van de stad - inheemse Argentijnse of buitenlander - kon genieten van een volle dagen entertainment ondergronds alleen maar kijken naar dat de mensen, de depots en het kunstwerk gaan rollen door het net buiten uw venster.